میلاد اکبرنژاد نمایشنامه نویس شیرازی:
داستان مخاطب را مضطرب نکند چیزی کم دارد
به گزارش پیام خبر، میلاد اکبرنژاد هنرپیشه،کارگردان و نویسنده در خصوص برگزاری کارگاه تخصصی ادبیات نمایشی و درامنویسی و سر فصلهای آموزشی و مبحث اصلی که قرار است در پایان اینگونه کارگاه های آموزشی اتفاق بیافتد، اظهار کرد: در این کارگاه به دنبال ۲ موضوع هستیم؛ باتوجه به اینکه بیشتر شرکت کنندگان در ابتدای راه هستند درصدد هستیم تا آنها با گرفتاریهای کار بیشتر روبه رو شوند یعنی آنچه که در آینده نوشتنِ آنها تبدیل به معضل و با آن مواجه می شوند.
این نویسنده ادامه داد: دومین موضوع که اهمیت بیشتری نسبت به موضوع اول دارد این است که شرکتکنندگان بدانند که در کجا به دنبال داستانها باشند و بهدنبال چه باشند؛ هدف آنها در درام نویسی به طور عام چیست و اینکه چه نسبتی بین خودشان، داستان و دنیای اطراف آنها برقرار باشد؛ اینکه بدانند نوشتن دو جریان موازی است که هرگز قطع نمی شود بلکه از یکسو پر از لذت و شادمانی است و از یکسو پر از درد است.
وی بیان کرد: ایدهای که بسیار آموزنده است و طی سالهای اخیر در کارگاههایی آموزشی خود بهدنبال اجرایی کردن آن هستم اینست که ما بدنبال ترسهای درونی خود بگردیم؛ در حقیقت باید به دنبال چیزهایی که روح ما را آزار می دهد و یا موضوعاتی که ما را نگران می کند و ما را می ترساند باشیم چراکه اینها مواردی است که ما را نسبت به سایر موارد متفاوت می کند اما متاسفانه جرات مواجه با آنها را نداریم و یا می ترسیم که به ظهور برسد.
داستان اگر مخاطب خود را مضطرب نکند چیزی کم دارد
اکبرنژاد بیان داشت: این ترس ها فقط شخصی نیست بلکه ترس بسیاری از افراد است و در هنگام بروز مخاطب پیدا می کند و قابل درک است. البته لزوما نیازی نیست تا خود ترس ها نوشته شود بلکه ترس ها ما را به داستانی می رساند که عمیق و نگران کننده است و داستانی که نگرانی تولید نکند ممکن است داستان خوبی نباشد.
وی ادامه داد: داستان اگر مخاطب خود را مضطرب نکند چیزی کم دارد حتی یک کمدی رمانتیک عادی هم نگرانی میآورد و باتوجه به اینکه نگرانی سطحهای متفاوتی دارد اما هر چه این اضطراب و نگرانی با مخاطب بیشتر باشد معلوم است که داستان عمق بیشتری دارد و مخاطب تا انتهای داستان پای آن مینشیند و این تاثیرگذاری حتی بعد از آن نیز ادامه دارد؛ شاید آنرا به جایی برساند که خیالانگیزی را در ذهن رجعت بدهد و در خود کشفهای تازه ای پیدا کند که پس از آن در اثر نمود پیدا میکند و تبدیل به مولف میشود.
این نویسنده و کارگردان بیان کرد: یکی از معضلاتی که ما با آن مواجه هستیم اینست که نمی دانیم داستان ما درباره چه چیزی است. ما اگر از ابتدا مشخص کنیم که داستان درباره چه موضوعی است و قرار است چه چیزی را بگوییم به لحاظ مفهومی گمراه نخواهیم شد چراکه این اقدام همچون حرف زدن است و نیازی به پردازش مسائل حاشیهای نیست و تنها کافی است که بر روی اصل داستان متمرکز شویم؛ برخی مواقع حوصله و صبر کافی برای پرداختن به ایده های مرکزی نداریم موضوعات بسیاری را اضافه می کنیم.
وی عنوان کرد: این احتمال وجود دارد که هیچ یک از شرکتکنندگان نویسنده نشوند اما آنچه که در هر مباحثهای در حوزه درام حائز اهمیت است اینست که آدم ها درباره درام و داستان بدانند چراکه دانستن و خواندن درام زندگی ما را بهتر میکند.
این نویسنده در خصوص آخرین کتابی که مطالعه کرده است گفت: رمان مردان بدون زنان آخرین کتابی است که مطالعه کردم. ایده این رمان شبیه اتللو اما به شکل مدرن است.
اکبرنژاد در پاسخ به این پرسش که انس با کتاب چه معنایی برای او دارد، گفت: از کودکی نگاه کردن به کتابها و رفتن به کتابخانه مرا اقناع میکرد و اگر من در یک کتابفروشی باشم و دنیا را آب ببرد توجه به چیزی جز کتاب و حضور در کتابفروشی نمیکنم.
- برچسب
- تئاتر