روابط عمومی، روایت‌گران اول و فرماندهان گفت‌و‌گو

به گزارش پیام خبر، اعظم سادات موسوی، مدیر روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان فارس و عضو هیئت رییسه شورای هماهنگی روابط عمومی‌های استان فارس به مناسبت روز روابط عمومی یادداشتی در اختیار این رسانه قرار داد، در این یادداشت آمده است:
«جز از راستی هیچ دم برنیار»
شعار امسال هفته روابط عمومی مصرعی از این بیت استاد ملک‌الشعرای بهار است: جز از راستی هیچ دم برنیار
که باشی بر مردمان استوار؛ که توجه فعالان این عرصه را به ضرورت گفت‌و‌گو، آن هم گفتگوی مبتنی بر حقیقت و واقعیت با هدف روایت‌گری اول و مردم‌داری رهنمون می‌سازد.
روابط عمومی خرد‌مدار در کنار رسانه‌ها که شنونده و خواننده منفعل می‌سازند، می‌تواند در ضمن گفتگو با مخاطب با ارتباط بی‌واسطه به سمت روایت‌گری اول پیش برود.
گفتگو یکی از موضوعات مهمی است که ضروری است در یک سازمان مابین مسوولان ارشد و روابط عمومی و مردم و مخاطبان و روابط عمومی شکل بگیرد تا با تعیین استراتژی و برنامه‌ریزی عملیاتی به نتیجه مطلوب رسید. از این منظر گفتگو می‌تواند به حصول الگوهای مناسب برای عمل بینجامد و ارتباط مگر جز این است؟
با گفت و‌گو، زبان مشترک پیدا می‌شود و با زبان مشترک، فکر مشترک شکل می‌گیرد و با فکر مشترک، رویکرد مشترک در مقابل جهان و حوادث جهانی به وجود می‌آید. از این رو حاصل گفت و‌گو در نهایت همدلی و همزبانی است. (دکتر هادی خانیکی، در جهان گفتگو)
گفتگو در کنار استفاده از فضای مجازی قوام‌بخش ارتباط است و راه را بر استیلای مطلق ارتباطات صرفا مجازی می‌بندد. بدون شک رویکرد فناوری‌های جدید ارتباطی به تضعیف گفتگوی رو در رو می‌انجامد و تاثیر پیشین کلام را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد.
در عرصه ارتباط، حوزه‌های متکثر ارتباطی بیشتر مبتنی بر ارتباط یک‌سویه است، حال آن‌که قرآن‌کریم هم از گفتگو بهره برده و اهمیت هنر سخنوری را یادآور می‌شود.
گفتگو در فرهنگ اسلامی، جامعه‌شناسی، مردم‌شناسی و روان‌شناسی نمود بارز دارد و نقش مؤثر گوش شنوا و زبان گویا در ارتباط را برجسته می‌کند.
این گفتگو می‌تواند در قالب هنر رخ بنمایاند؛ نه فقط در زبان گفتاری که مستلزم دانستن زبان مورد نظر از جانب طرفین است بلکه می‌توان در وادی هنر وجوه مشترک را یافته و درباره موارد مورد اختلاف صحبت کرد.
خدای بزرگ در قرآن کریم می‌فرماید: یا اَهلَ الکِتابِ تَعالَوا اِلى کَلِمَةٍ سَواءٍ بَینَنا وَبَینَکُم اَلّا نَعبُدَ اِلَّا اللَّهَ
ای اهل کتاب! بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما یکسان است؛ که جز خداوند یگانه را نپرستیم.
پس گفتگو یک ضرورت است و در عصری که بیش از هر زمان دیگر تحول و دگردیسی ارتباطی صورت گرفته مباد که به افول گفتگو برسیم.
بی‌تردید در دنیای گفتگوهای ارتباطی، نقش مؤثر را روابط عمومی‌ها ایفا می‌کنند. از منظر گفت‌و‍‌گو، گفت‌و‌گو شناسانی همچون دکتر خانیکی معتقدند «زندگی در دنیای رسانه‌ای شده، هم به هم پیوسته و هم شکننده است. اگر گذار در عصر اطلاعات، با مبنا و رویکردی نو، واقع‌گرا و کثرت‌گرا باشد و مضمونی گفت و‌گویی را در بربگیرد، می‌تواند گامی به سوی آرمان‌شهر انسانی باشد».
نگذاریم از نقش ارتباطی و گفت‌و‌گو محوری روابط عمومی که ضرورتی بنیادین است کاسته، تحقق اهداف را مختل کرده، ارتباط دو سویه مردم و سازمان را تحت تاثیر قرار داده و به سمت و سوی بی‌اعتمادی و منازعات ارتباطی پیش برویم که گفتگو یکی از راه‌های حصول اطمینان، جذب مخاطب ومردم‌داری است.